Wanneer de glans uit het leven verdwijnt
"We hadden niets meer om naar uit te kijken"
“Leeftijd komt met gebreken. Naast fysieke beperkingen aan zijn heupen en benen lijdt mijn man aan Alzheimer. Gedurende de dag kwamen we letterlijk niet vooruit. Boodschappen doen, koken en op vaste tijden eten, het lukte niet meer. We aten slecht, vielen af, bewogen weinig en zaten maar in onze stoel. Over de jaren heen verdween de glans uit ons leven. Onze huishoudelijke hulp trok uiteindelijk aan de bel. Hier moest wat gebeuren.
Eline, mijn begeleider van Actief Zorg, heeft in het begin vooral veel vragen gesteld. Waar wordt u gelukkig van? Wat vindt u belangrijk in het leven? We wilden er allebei vaker uit. Weer onder de mensen komen. Mijn man gaat nu eens per week naar de dagbesteding. Ik doe dan samen met Eline de boodschappen, of we maken een wandeling door het bos.
We eten weer gezond, bewegen meer en zijn in contact met de buitenwereld. Ook maak ik me minder zorgen over de toekomst. Eline heeft op mijn verzoek geregeld dat we op korte termijn begeleid kunnen gaan wonen. Dat geeft veel rust op onze oude dag.”
Mevrouw Laarakkers - 86 jaar oud