Cultuurverschillen

Aan de ene kant verblijven in Nederland een hoop mensen die graag willen werken, maar om uiteenlopende redenen niet aan het werk komen. Denk hierbij aan de taal niet spreken, alleen voor een kind moeten zorgen of geen auto in het bezit hebben. Aan de andere kant zijn er in diverse sectoren enorme personeelstekorten. Het project Wijkgericht Werken lost deze twee problemen op door ze samen te voegen. Meer samenwerken. We zeggen het niet alleen, we dóen het ook!

Dit jaar liep de pilot van dit project in Breda. Een organisatie-overstijgend project dat vraag en aanbod bij elkaar brengt. Actief Zorg zat in deze pilot samen met Tzorg, Surplus, Dunya Thuiszorg en Thuiszorg Breda. Samen met Gemeente Breda en het UWV zetten zij zich in om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen. Met succes, want negen kandidaten kwamen door de selectie en zij hebben inmiddels allemaal een baan bij een van de eerdergenoemde zorgorganisaties.

Motivatie

Maar dat gaat niet vanzelf, benadrukt Mila Starcevic. Zij is werkzaam als werkgeversadviseur bij Gemeente Breda. “Mensen kloppen bij de gemeente aan, omdat zij niet kunnen voorzien in hun levensonderhoud; de gemeente is het laatste vangnet in onze samenleving. Hier gaat bij ons niet letterlijk om vraag en aanbod, maar om het begeleiden van kandidaten naar werk en het creëren van baanopeningen. Als werkgeversadviseur ben je een soort tussenpersoon die hier mee vorm aan geeft. En wij komen veel mensen tegen die in de zorg willen werken.”

Begrijpen

Er melden zich allerlei mensen voor het project aan, ook mensen die niet begrijpen dat het niet alleen om schoonmaken gaat, maar juist ook om signaleren, observeren en het sociale aspect. Mila: “Het is ook ontzettend moeilijk om de inhoud van een functie te begrijpen als je de taal niet spreekt en de cultuur niet kent.” Het project Wijkgericht Werken zorgt dan ook niet alleen voor het bij elkaar brengen van mensen en organisaties, maar ook voor taallessen, digitale vaardigheden en cultuureducatie. De meeste deelnemers hebben nog nooit in Nederland gewerkt. Mila: “Wij proberen talenten te benutten en een aantal problemen waar ze tegenaan lopen weg te nemen.”

Hanyi

Hanyi Mohammed (30) is een van de deelnemers. Sinds vorig jaar werkt ze met veel plezier als Thuisondersteuner in de wijk Tuinzigt, de wijk waar ze zelf ook woont. Dit was wel zo handig, want ze moet haar werk combineren met een ingewikkelde gezinssituatie, het moederschap en zonder auto. “Ik vind het leuk om voor mensen te zorgen. In onze cultuur is het sowieso vanzelfsprekend. Wij zorgen zelf voor onze ouders en grootouders; wassen, eten en medicijnen geven, wij doen het allemaal.” Tijdens het werk leert ze de taal, wat volgens Ahmad Sherih een van de vier sleutels is tot succes.

Ahmad

Ahmad is als Syrische vluchteling naar Nederland gekomen. Inmiddels woont hij met zijn gezin in Prinsenbeek en helpt hij diverse organisaties vanuit zijn bedrijf Status Go. Zo heeft hij bij het project Wijkgericht Werken geholpen met de digitale vaardigheden. Hier hebben Hanyi en Ahmad elkaar ontmoet. “Vluchtelingen hebben vier sleutels nodig: taal, systeembegrip, netwerk en durf” vertelt Ahmad. “Hanyi heeft durf, daarom is het haar gelukt dit werk te krijgen. Heel knap.” Ahmad ondersteunt ook tijdens het gesprek met Hanyi, omdat hij precies weet hoe je het makkelijk maakt elkaar te begrijpen. Ondanks dat hij Arabier is en Hanyi Somalisch.

Verschillen

Voor klanten kan het wennen zijn om iemand in huis te hebben die de taal niet goed spreekt. Maar volgens Ahmad is het de moeite waard om toch dat gesprek aan te gaan. Hij en Hanyi hebben een aantal tips die ze graag delen. “Ik wil dolgraag verder groeien in de zorg en Helpende worden, aldus Hanyi. “Hoe meer ik kan leren van klanten, hoe beter het gaat.” Voor het project Wijkgericht Werken is Hanyi meer dan geslaagd. Mila Starcevic is blij met het resultaat van Hanyi en alle andere deelnemers: “Dit zijn geen vanzelfsprekende trajecten. Het vraagt investering, begeleiding in taal-, fiets-, en zorglessen. Het vraagt van iedereen wat. Maar het is een prachtig voorbeeld van hoe de overheid, semi-overheid en onderwijs samenwerken.”

9 tips van Hanyi en Ahmad

Wees geduldig met taal. Praat langzaam.
Bespreek taken duidelijk. Niet ‘ga stofzuigen’, maar vertel ook welke ruimte, waar de stofzuiger staat en hoe deze werkt.
Wees voorzichtig met huisdieren, vooral met honden. Laat ze tijdens het werken niet in dezelfde ruimte als degene die u komt helpen. Sommige mensen zijn er bang voor, wat uw huis voor hen een onveilige werkplek maakt.
Het is voor u spannend iemand in uw huis toe te laten. Wees u ervan bewust dat het vaak óók spannend is om bij een nieuwe klant in huis te komen.
Praat niet over geloof en politiek.
In sommige culturen is praten onbeleefd. Als een medewerker stil is, kan dit zijn uit respect voor u.
In sommige culturen is het onbeleefd om iemand in de ogen te kijken.
Wij zijn een stipt land. Op tijd komen is voor ons normaal. Het kan zijn dat een medewerker iets langer de tijd nodig heeft om op bestemming te komen, ondanks dat zij op tijd zijn vertrokken. Zij hebben namelijk onlangs pas geleerd om te fietsen en navigatie te gebruiken.
Soms zegt iemand ja, maar bedoelt diegene nee. Want in sommige culturen spreek je mensen niet tegen.