

Er is altijd wel een reden om iets niet te doen
Laatst had ik een etentje met een collega en onze partners. Zijn vrouw werkt als wijkverpleegkundige en komt veel bij mensen thuis. Daar komt zij ook regelmatig thuisondersteuners tegen. Niet iedereen maakt contact tijdens zo’n ontmoeting, maar zij wel. Zij zag bij een van deze thuisondersteuners dat ze echt dingen kon en dacht: die heeft veel meer in haar mars. Op een dag besloot ze het gesprek hierover aan te gaan en te peilen: heeft deze vrouw niet veel meer ambities?
Twijfels
De thuisondersteuner vertelde eerlijk dat ze daar twijfels over had; ze wist niet of ze een studie erbij zou redden, omdat ze ook voor haar kinderen moest zorgen. De vrouw van mijn collega zei toen tegen haar: Er is altijd wel een reden om iets niet te doen. Een tijdje later ontdekte zij dat de thuisondersteuner de stap toch had gezet en een opleiding is gaan volgen.
Voor jezelf opkomen
Daarnaast had ik laatst een gesprek met twee medewerkers. Zij hadden een gesprek met mij aangevraagd. Een van de medewerkers was ziek en had bij haar leidinggevende aangegeven dat ze graag alternatieve werkzaamheden zou uitvoeren. Meelopen met nieuwe medewerkers bijvoorbeeld, of alternatief schoonmaakwerk. Bij haar leidinggevende kwam ze er echter niet doorheen, vandaar een mail naar mij. Inmiddels maakt deze medewerker schoon in de kantine van ons kantoor in Waalwijk. Ik vind dat een mooi voorbeeld van voor jezelf opkomen en lef tonen. Ze heeft toch maar de stap gezet om mij een berichtje te sturen. Bovendien vind ik het alleen maar leuk als ik met collega’s spreek die bij onze klanten thuis werken. Ik werk zelf veel op kantoor, dus dat die lijntjes zo kort zijn doet mij deugd.
Menselijke maat
Mede door dit voorbeeld merk ik ook dat je door allerlei procedures de menselijke maat kwijt kunt raken. Terwijl dat juist in de zorgsector zo belangrijk is. Zoals de wijkverpleegkundige die de thuisondersteuner aanspoort om toch een stap vooruit te zetten in haar loopbaan. Het laat zien dat je niet alleen maar bij iemand thuiskomt om je taakjes af te werken, maar oog hebt voor de mensen om je heen. Dat is de menselijke maat die je nooit wilt verliezen.
Altijd een reden
Eigenlijk gaat diezelfde vlieger in veel gevallen op: er zijn genoeg redenen te bedenken waarom je niet een boodschapje voor iemand doet, of een krant opraapt uit de gang, een soepje langsbrengt of een telefoongesprek voor iemand voert. Er is altijd wel een reden om iets niet te doen. Maar soms is één reden genoeg om te zeggen: ik doe het tóch.